Webartikelen archiefpagina
Telkens wanneer we mentale stress ondergaan, vinden meerdere stressreacties in het lichaam plaats. Zelfs in de huid neemt de (sympathische) zenuwactiviteit toe. Melatonine verlaagt die stressreactie in de huid bij mannen en vrouwen die op een snel tempo rekenkundige vraagstukken moeten oplossen. Dit werd waargenomen in een gecontroleerde studie waar deelnemers drie gram melatonine namen, 45 minuten voordat ze aan rekenkundige vraagstukken werden onderworpen.
Een maand aardbeien eten verlaagt het risico op hart- en vaatziekten. Een Italiaans-Spaans onderzoek heeft de Alba-aardbei uitgetest bij 23 gezonde, jonge deelnemers. Deze variëteit verhoogt de antioxidantcapaciteit en het vitamine C-niveau in het bloed. Onderzoekers registreren bovendien een sterkere weerstand van rode bloedcellen tegen oxidatieve stress.
Recente studies gaven aan dat de onverzadigde vetzuren DHA en AA de neurogenese kunnen promoten in de hippocampus. Deze studie testte de hypothese dat dit mechanisme het risico op de ontwikkeling van PTSD, posttraumatic stress disorder, zou kunnen verminderen.
Humane en dierstudies wijzen op een causaal verband tussen gluten en de etiopathogenese van diabetes type 1 (T1D). Deze dierstudie van de Mayo Clinic wou de mechanismen die hieraan ten grondslag liggen ontrafelen, op grond van recente studies die aantoonden dat het intestinaal microbioom geassocieerd is aan de incidentie van T1D. En de voeding bepaalt het microbioom …
De grootschalige EPIC-InterAct Study (European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC)–InterAct case-cohort study), gevoerd in acht Europese landen (26 studiecentra, 340.234
deelnemers onderzocht het verband tussen de verschillende bioflavonoïden in de voeding en ouderdomsdiabetes (T2D).
In dierstudies bleek betaïne zelfs een neuroprotectief effect te hebben bij inductie van geheugenschade door LPS: twee weken voorbehandeling met betaïne voorkwam upregulatie van pro-inflammatoire cytokines en gliale activatie, en de te verwachten zenuwschade.
Betaïne (trimethylglycine) is een belangrijke methyldonor en osmolyt. Naast zijn rol in de methyleringsprocessen is het ook een antioxidant en heeft het anti-inflammatoire effecten. Recente studies tonen de preventieve werking aan bij obesitas en CLGI.
Obesitas wordt gekenmerkt door een chronische laaggradige ontsteking met verhoogde inflammatoire markers in de weefsels. Witte vetcellen produceren deze als ze uitzetten en er door de verhoogde druk hypoxie optreedt (dit gebeurt vooral in de viscerale en ectopische vetopslag). Deze hypoxie is de sleutelfactor in de fysiopathologie van obesitas en chronische laaggradige ontsteking, en verhoogt tevens de transcriptie van het leptine-gen.
Betaïne, of trimethylglycine, inhibeert deze verhoogde transcriptie, evenals de expressie van inflammatiemarkers zoals TNFα.
Cardiovasculaire pathologie kan ook geïnduceerd worden door toxische stoffen.
Chemotherapie is berucht omwille van de cardiotoxiciteit, o.a.
ten gevolge van mitochondriale disfunctie, door verhoogde oxidatieve stress en verlaagde antioxidantcapaciteit, aantasting van de oxidatieve fosforylatie en de bèta-oxidatie van vetzuren, ontregeling van de membraanpotentiaal … wat uiteindelijk leidt tot apoptose.
Ischemiereperfusie-schade (IR) van het myocard (na infarct en chirurgie) is berucht omwille van het hoge risico op hartschade en aritmieën, en de verhoogde morbiditeit en mortaliteit die er het gevolg van zijn.
Uit een grote meta-epidemiologische analyse (16 meta-analyses van 305
gerandomiseerde gecontroleerde trials, met 339,274 deelnemers!)
blijkt dat beweging even goed presteert als drugs in de mortaliteits-
en secundaire preventie van hart- en vaatziekten, hartfalen en diabetes, en rehabilitatie na beroerte.