Webartikelen archiefpagina
Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat de samenstelling en de diversiteit van de darmflora van patiënten met anorexia nervosa nogal verschilt met die van gezonde mensen. Gezonde mensen hebben een rijkere en meer diverse darmflora, zowel vóór als na klinische bijvoeding, vergeleken met patiënten met anorexie die een verstoorde darmflora oftewel een bacteriële dysbiose blijken te hebben.
PPI’s of protonpomp-inhibitoren zijn een van de grote kaskrakers van de farmaceutische industrie. Ze worden te pas en te onpas massaal voorgeschreven over de ganse wereld. Nochtans is de werkzaamheid minstens betwistbaar – vele indicaties hebben een andere oorzaak dan teveel maagzuur – en zijn de ongewenste effecten legio: slechte vertering en pancreaswerking door de te lage zuurtegraad in de maag, deficiënties (vitamine B12, mineralen, proteïnen), osteoporose, verhoogd fractuurrisico, darm- en zelfs luchtweginfecties (doordat inkomende kiemen niet geneutraliseerd worden én darmbacteriën vrij spel hebben om naar boven te migreren).
Een recente studie toonde aan dat digested wheat gluten (verteerde tarwegluten of metabolieten) de binding van leptine op zijn receptor verhindert, dit aan fysiologisch relevante concentraties. Het gevolg hiervan is dat leptine de hersenen niet meer kan informeren over de beschikbare vetreserves, wat via leptineresistentie aan de basis zou kunnen liggen van obesitas en geassocieerde ziekten zoals dyslipidemie, hart- en vaatziekten, diabetes enzovoort.
De Nederlandse Vereniging van Klinisch Geriaters (NVKG) waarschuwt via de Nationale Zorggids dat ouderen veel te veel medicijnen krijgen.
Deze zijn uitgetest als monotherapie op jonge, gezonde mannelijke proefpersonen. Het effect bij ouderen, vooral tachtigplussers, is echter vaak anders: er zijn vaak meerdere gezondheidsproblemen en er is meestal polyfarmacie. De vaak veel vroeger voorgeschreven farmaca kunnen hierdoor meer nadelen dan voordelen hebben: bijvoorbeeld antihypertensiva kunnen op hogere leeftijd de bloeddruk sterker verlagen dan gewenst, waardoor er krachtsverlies optreedt en het risico op vallen verhoogt.
Inflammatie en obesitas worden beschouwd als risicofactoren voor borstkanker bij postmenopauzale vrouwen. In een muizenstudie werd dit bevestigd, maar ook dat omega-3-vetzuren de progressie van borsttumoren inhiberen.
De regelmatige consumptie van ongezoet veenbessensap (en allicht nog eerder veenbessen) bleek in een dubbelblinde, placebogecontroleerde studie een aantal cardiometabole risicofactoren significant te verlagen op twee maanden tijd.
Het chemopreventief potentieel van bioflavonoïden en vooral polyfenolen is bekend. Zo bijvoorbeeld resveratrol. Maar deze effecten zijn niet altijd lineair of ‘hoe meer, hoe beter’. Vaak volgt de effectiviteit een U-vormige curve, en dan ligt het optimum van werkzaamheid in de top van de U.
Deze studie onderzocht het verband tussen vitamine D-status op jonge leeftijd en de neurocognitieve ontwikkeling.
Enkele studies tonen aan dat fytotherapie met diverse kruiden significant beter helpt dan placebo, en vaak zelfs even goed scoort als farmaca. Tijm (Thymus vulgaris) en dille (Enethum graveolens) presteerden even goed als de pijnstillers waarmee ze vergeleken werden. Kaneel blijkt niet alleen pijn en misselijkheid te reduceren (zij het iets minder dan ibuprofen), maar ook de menstruele bloeding significant in te perken. En vooral: geen van deze kruiden heeft de nefaste nevenwerkingen van de farmaca. Ze zijn dus veel veiliger voor regelmatig gebruik.
Omega-3-vetzuren hebben vele fysiologische gezondheidsbeschermende effecten. Deze studie voegt er nog een aan toe: bescherming tegen diabetes. De resultaten van een aantal studies wezen al in die richting, maar nu is het vermoedelijke mechanisme blootgelegd.
Een defectieve insulinesecretie is het fundamentele probleem bij zowel diabetes type 1 en 2. Recente studies toonden aan dat er een verband is tussen de in het lichaam beschikbare omega-3-vetzuren en een betere insulinesecretie van de bètacellen van de pancreas.