Rupert Sheldrake is als wetenschapper een buitenbeentje en wordt vaak in de hoek van de pseudowetenschappen geduwd. Volledig onterecht, want hoe waanzinnig zijn theorieën ook klinken, hij staat erop dat ze toetsbaar zijn. Hij ontwikkelde onder meer de hypothese van 'morfische resonantie' en deed onderzoek op the sense of staring. Het Centrum integrale psychiatrie gaf hem het woord op hun lustrumcongres laatstleden.