Bij deze studie ging het om de vraag of het combinatiepreparaat een meerwaarde heeft boven afzonderlijke toediening van vitamine C. Van beide voedingsstoffen waren eerder al voordelen vastgesteld, namelijk de beperking van oxidatieve stress en ontstekingen die tot postoperatieve complicaties kunnen leiden. Daarbij kan worden gedacht aan verschijnselen als verminderde pompkracht van het hart, infecties, ritmestoornissen en nierdisfunctie.

De patiënten werden in twee ongeveer even grote groepen verdeeld en kregen de voedingsstoffen op vier momenten, voor en na hun operatie, intraveneus toegediend. Bij de ene groep was dat 1.000 mg vitamine C, bij de andere groep een combinatie van dezelfde hoeveelheid vitamine C met 100 mg vitamine B1. Om schade aan hartspiercellen te kunnen bepalen, werd onder andere een vergelijking gemaakt voor de cardiale biomarkers creatine kinase-MB, troponine-I en lactaatdehydrogenase. Na de ingreep waren deze waarden in de combinatiegroep een etmaal lang lager dan in de C-groep. Een verschil was ook dat het niveau van ontstekingsmarker IL-6 in de combinatiegroep lager was, maar dat resultaat bleef niet tot 24 uur na de ingreep in stand. In deze combinatiegroep kwamen ook minder postoperatieve ritmestoornissen voor en was minder medicatie nodig in de vorm van het tegen hartfalen ingezette dobutamine. Verschillen waren er niet in bloeddruk en pompfunctie van het hart.

De onderzoekers concluderen dat de synergistische werking van de vitaminen C en B1 een groter beschermend potentieel heeft dan toediening van vitamine C alleen.