Vitamine E staat vooral bekend als een vetoplosbaar antioxidant, die in staat is LDL-partikels te beschermen tegen oxidatie. Niet alle studies laten van vitamine E een cholesterolverlagend effect zien, mogelijk omdat de microbiota van de darm een rol speelt. 

Grote veranderingen in de microbiota bracht vitamine E niet teweeg, met een toename van een lachnospireet en Faecalibacterium prausnitzii. Verder vonden de onderzoekers een toename in bacteriële genen die korteketenvetzuren en galzuren produceren. 

Deelnemers bij wie de LDL-cholesterol met minstens 20% daalde, hadden een hogere abundantie van Bacteriodes xylanisolvens, Veillonella rogosae en Haemophilus parainfluenza. Twee daarvan zijn korteketenvetzuurproducenten. De microbiële gemeenschap heeft dus een opmerkelijke invloed op de cholesterolverlagende werking van vitamine E.

Dertig deelnemers werden uitgenodigd om drie maanden lang 400 I.E. alfatocoferol per dag te nemen, dertig om 300 mg druivenpittenextract te nemen en dertig om een placebo te nemen. De onderzoekers hadden de pech dat 50 van de 90 deelnemers de studie uitdeden. Van slechts 26 deelnemers konden ze fecesmonsters bemachtigen.